Źródło Wojciech

Uzdrowisko Lądek-Zdrój ma bardzo długie tradycje lecznicze. Najprawdopodobniej po raz pierwszy lecznicze właściwości występujących tam wód termalnych wykorzystywano w XIII wieku, a zdrój świętego Jerzego jest najstarszym tego typu obiektem w Polsce.

Burzliwe dzieje uzdrowiska

Lądek-Zdrój szybko stał się sławny i przez kilka wieków był najpopularniejszym uzdrowiskiem nie tylko w Polsce, ale i w całej Europie. Uzdrowisko nie mogło oprzeć się licznym wojennym zawieruchom. Wielokrotnie przechodziło z rąk do rąk. Do XVI wieku zdrój znajdował się w rękach prywatnych, a od tamtego czasu należy już do miasta.

Największą świetność uzdrowisko przechodziło w okresie PRL-u, kiedy odwiedzało go najwięcej kuracjuszy, głównie w ramach turnusów pracowniczych. Obecnie uzdrowisko odzyskuje swoją pozycję, ale dominują już klienci indywidualni.

Bogactwo wód leczniczych

Lądek-Zdrój oferuje kuracjuszom duży wybór zróżnicowanych wód leczniczych, które różnią się od siebie składem chemicznym oraz temperaturą, sięgającą aż 43,9 stopni Celsjusza w przypadku źródła Zdzisław. Wody Lądku-Zdroju są słabo zmineralizowane, hipotermalne, fluorkowe, siarczkowe i radoczynne.

Najstarszym źródłem jest Źródło św. Jerzy, a najwydajniejszym i najcieplejszym odkryte w latach 70. Źródło Zdzisław. Jednym z najpopularniejszych i najokazalszych zdrojów jest Wojciech, w którym znajduje się Źródło Wojciech. Zakład ten został wybudowany w XVII wieku na wzór łaźni tureckiej. Basen tego zdroju jest codziennie napełniany świeżą wodą, której zalety wykorzystywane są w balneologii.